വറ്റാത്ത പുഴ

                                                         









                                                        
 കിനാവ്‌ കണ്ടു ഞാന്‍ വറ്റാപ്പുഴയുടെ

തീരത്ത് നിന്ന് കാഴ്ച കാണാന്‍

നാളെ പ്രതീക്ഷതന്‍ പുഞ്ചിരി പോട്ടുന്നോര –

നിമിഷം വരെ കാണരുതേ മക്കളെ കിനാവ്‌ .

ഝഷനാരി നിന്‍ നഗ്നശവത്തിലുമൊരു

 ജീവന്‍ തുടിപ്പുണ്ടയിരുന്നെങ്കില്‍

ഒരു തുള്ളി മഴയുടെ വരവും കാത്തു നിന്നൊരു

വാക്കും മിണ്ടാതെ മന്ണ്ടുകകമായി .

വാടിതളര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന മരത്തിന്‍റെ

കൊമ്പിലിരുന്നിട്ട് കാത്തുനില്‍ക്കാം

സ്വാതി നക്ഷത്രത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ തുള്ളി

വിഴുന്നത് തന്റെ കൊക്കിലാവം .

ആകാശം താന്‍ കൈക്കലാക്കി എന്നോര്‍ത്തു –

കൊണ്ടു തണുത്തു വിറച്ചു പാനിയം നുകരും

ലോകര്‍ ഓര്‍ക്കുക , ഇവ നിശ്ചയമത്രെ

നാളെ , വിധിയെ പഴികരുതോരിക്കലുമേ.......

പുഴകള്‍ വറ്റുന്ന കാലം , മനുഷ്യന്

പാടി പെയ്യിക്കാം ജലത്തെ

പക്ഷെ വറ്റില്ല കണ്ണുനീര്‍ തുള്ളികള്‍

പാടാം പെയ്യിക്കാം ബാഷ്പം ...................................

ഗായത്രി .കെ

എട്ടാംക്ലാസ്. എ